Sən susarsan...Mən isə dinləyərəm ruhunu səssizcə...Bu zaman bir həyat gözəlləşir günümə doğan...Və bir bədbəxt taley xoşbəxtliyə doğru dəyişir başdan yazılır... Sən yanımdaykən köhnəlmış yaralar yenidən qabıq bağlayır...Eşqinin ətri gül kimi ətir saçır könlümə mənim...Sevdan bir həzn musiqi kimi ruhumu təzələyir... Yolunda yorğun düşmüş həsrət ürəyim bir baxışınla bir toxunuşunla yenidən dünyaya güldürür məni...Gecənin ayazında üşüyən əllərim sənin nəfəsinlə isinir...Gozlərinə baxıram,ətrini duyuram,varlığını hiss edirəm...Səni dinləyirəm səssizcə...Söylə,sən bu qədər məni xoşbəxt etdikdən sonra necə sevə bilərəm başqa birini?...Necə eşqlə toxuna bilərəm yad birinə?...Sən ölmədin,sən mənim qanımda,sən mənim canımdasan...Eşq Sən...Sevqi Sən...Ruhum sənsən...Sən mənim dünyamsan...V.B...